ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Οι νότες φάρμακο στην κρίση

Dorothea Apostolopoulou

Αναμφισβήτητα, η Αθήνα, είναι η πόλη της Ελλάδας που χτυπήθηκε όσο καμία άλλη από την οικονομική κρίση. Στους δρόμους της πόλης, ζητιάνοι, άστεγοι, κλειστές επιχειρήσεις και σκυθρωπά πρόσωπα, είναι πλέον μέρος της καθημερινότητας. Και όμως, μέσα σε αυτό το κλίμα κάτι φαίνεται να κινείται! Νότες και μουσικές φτάνουν στα αυτιά των περαστικών, σχεδόν κάθε βράδυ από διάφορες γωνιές της πόλης, ήχοι φρέσκοι και καθαροί που σε προσκαλούν να τους ακούσεις, γιατί μεταδίδουν κάτι νέο. Η ελληνική μουσική σκηνή είναι εδώ και δίνει το δυναμικό παρόν! Djs, νέοι καλλιτέχνες και γκρουπς εμφανίζονται στην πληθώρα των πολυχώρων, των bars και των μουσικών σκηνών που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια προκειμένου να στεγάσουν αυτή τη δυναμική μουσική σκηνή.

Ο Γιώργος Νίκας, μουσικός και μέλος του συγκροτήματος Noise Figures, θεωρεί πως αυτή τη στιγμή «γίνεται χαμός! Τα συγκροτήματα δεν αρκούνται στο να συνθέτουν και να παίζουν τα κομμάτια τους σε κάποιο live αλλά πλέον τα κυκλοφορούν βγάζοντας CDs, βινύλια και digital κυκλοφορίες. Αυτό διαφοροποιεί την κατάσταση σε σχέση με το παρελθόν». O ίδιος μουσικός, πιστεύει πως «η συνεισφορά της τεχνολογίας στον τομέα αυτό υπήρξε καθοριστική γιατί έδωσε στους καλλιτέχνες τα μέσα για να συνθέσουν και να διανείμουν το υλικό τους αλλά και να πληρωθούν». Σίγουρα, αυτό είναι κάτι που ισχύει σε παγκόσμια κλίμακα αφού οι τεχνολογικές εξελίξεις επηρεάζουν το μουσικό χώρο διεθνώς. Τι είναι αυτό που άλλαξε στην Ελλάδα και έχει δημιουργήσει αυτό το “χαμό”; Για το Γιώργο Νίκα είναι θέμα πίστης: «Το πίστεψαν τα συγκροτήματα. Θεώρησαν πως δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Υπήρξαν και τα παραδείγματα κάποιων συγκροτημάτων που δοκίμασαν και πέτυχαν όπως οι Keep Shelly in Athens ή οι Acid Baby Jesus που είναι σοβαρές μπάντες και κάνουν επιτυχία και εδώ αλλά και στο εξωτερικό» .

Μεγάλη βοήθεια αλλά και ώθηση σε αυτές τις μπάντες έδωσε και η δραστηριοποίηση κάποιων δισκογραφικών εταιρειών όπως η Inner-Ear Records, η οποία αν και εδρεύει στην Πάτρα, δραστηριοποιείται σε όλη τη χώρα εκπροσωπώντας καλλιτέχνες μεγάλης εμβέλειας όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου αλλά και νέες μπάντες με αγγλόφωνο στίχο. Ο εκπρόσωπος της εταιρείας, Δημήτρης Μπούρας θεωρεί πως η άνθηση που παρατηρείται στη μουσική σκηνή οφείλεται κατά κύριο λόγο στα ελληνικά συγκροτήματα με αγγλόφωνο στίχο: «Αυτά είναι που αυτή τη στιγμή κάνουν τη διαφορά και δημιουργούν όλη αυτή την κινητικότητα στο χώρο. Σε αυτό βοήθησε και το internet που έδωσε στους καλλιτέχνες τη δυνατότητα πρόσβασης σε πολλά και διαφορετικά είδη και ακούσματα που επέδρασαν με τη σειρά τους στη διαμόρφωση της δικής τους μουσικής. Ακόμα, η οικονομική κρίση –περιέργως- συνέβαλλε σε αυτή την άνθηση διότι πολλοί καλλιτέχνες χάνοντας την πρωινή τους εργασία, που ήταν και το κύριο μέσο βιοπορισμού τους, απέκτησαν ουσιαστικά το χρόνο να αφιερωθούν στη μουσική τους. Τέλος, υπάρχουν πολλά μαγαζιά που είναι αυτή τη στιγμή πρόθυμα να φιλοξενήσουν τα νέα ελληνικά συγκροτήματα».

Ένα από αυτά τα μαγαζιά είναι το DeathDisco, που βρίσκεται στην περιοχή του Ψυρρή, στο κέντρο της Αθήνας. Ο ιδιοκτήτης του Λεωνίδας Σκιαδάς, πήρε την απόφαση να το ανοίξει «σε μια εποχή που η κρίση είχε χτυπήσει πλέον δυνατά την Ελλάδα και τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα από κάθε άλλη εποχή». Το μαγαζί είναι προσανατολισμένο προς την dark wave μουσική, υποστηρίζει το gothic και το industrial, δηλαδή μια σκηνή που κατά κύριο λόγο ανθεί στη Γερμανία στην οποία γίνονται φεστιβάλ μεγάλου βεληνεκούς όπως το Wave Gotik Treffen  αλλά και το Amphi Festival.  Πολλά από τα γκρουπ που εμφανίζονται εκεί, ο Λεωνίδας Σκιαδάς τα φέρνει στην Αθήνα όπως τους Lebanon Hanover.

Και ο κόσμος; Πώς ανταποκρίνεται σε όλο αυτό το εγχείρημα; Το μαγαζί μετράει ένα χρόνο λειτουργίας κατά τη διάρκεια του οποίου « τα πράγματα πήγαν ανέλπιστα καλά». Άλλωστε, ούτε η επιλογή της περιοχής έγινε τυχαία. Η περιοχή του Ψυρρή «αν και ήταν μια πολύ ενεργή περιοχή πριν από κάποια χρόνια, τον τελευταίο καιρό βρισκόταν σε μια σχετική παρακμή. Οπότε υπήρχε μια δυνατότητα επιλογής μαγαζιών, που ήταν προσβάσιμα αλλά που λόγω κρίσης ήταν στα κάτω της» σημειώνει ο Λεωνίδας Σκιαδάς.

Επομένως, η οικονομική κρίση αποτέλεσε το εφαλτήριο για την ανάδειξη της μουσικής σκηνής; Ο δραστήριος επιχειρηματίας πιστεύει πως ναι. «Ίσως επειδή ο κόσμος δεν έχει πολλά λεφτά βρίσκει διαφορετικούς τρόπους να εκφράζεται. Ένας από αυτούς τους είναι να κάτσουν οι νέοι μουσικοί στο studio τους, να γράψουν τραγούδια ή να βρεθούν σε ένα δωμάτιο και να πειραματιστούν. Για αυτό και βγαίνουν πάρα πολλά νέα γκρουπς με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Δηλαδή δεν είναι μόνο ποσοτικό το θέμα. Είναι και ποιοτικό».

Για το Γιώργο Νίκα, η αλλαγή θα μπορούσε να είχε έρθει διαφορετικά, αναγνωρίζει όμως πως «σε περιόδους κρίσης και σήψης, το underground βγαίνει στην επιφάνεια της κοινωνίας και αυτό έγινε και με τη μουσική. Φαντάζομαι μπορεί να έγινε και με τις άλλες τέχνες αλλά σίγουρα έγινε στη μουσική».