ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Αθήνα-Βερολίνο: Αποδόμηση μιας φήμης

Takis Karagiannis

Η Αθήνα είναι ποίηση. Μπορεί να έχει καταθλιπτικούς στίχους, αλλά το νόημά τους σε οδηγεί στη λύτρωση. Από το 2009, βλέπεις γύρω σου πολλά να αλλάζουν. Περισσότερο όμως από τους ανθρώπους, αλλάζει η ίδια η πόλη. Περισσότερες θεατρικές παραστάσεις, μουσικές σκηνές, συναυλίες, street art, κομμάτια που συνθέτουν το παζλ της πόλης. Λείπουν όμως μερικά κομμάτια. Κι αυτά αφορούν τους ανθρώπους και τη συμμετοχή τους σε όσα γίνονται στην πόλη. Η πόλη παράγει πράγματα, αλλά ο κόσμος συμμετέχει σε αυτά σε μικρό ποσοστό. Σαν να περνά ένα όχημα με ασύλληπτη ταχύτητα δίπλα σου κι εσύ μένεις να το κοιτάζεις. Κάπως έτσι είναι η ζωή στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια. Κινείται με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς. Άναρχα, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο που να έχει στον ορίζοντα ένα προορισμό. Και με τον κόσμο να συμμετέχει σποραδικά σε αυτά.

Όπως και η Αθήνα, το Βερολίνο είναι μια πραγματική μητρόπολη. Η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Ξένοι φοιτητές κατέκλυσαν την πόλη, τα φτηνά ενοίκια έφεραν πολλούς καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο και η πόλη που έριξε το τείχος, χρησιμοποίησε τα ερείπια του, για να χτίσει ένα πολιτιστικό τέμενος. Αλλά όλο αυτό αφορά μια συγκεκριμένη μερίδα πολιτών. Όχι όλους τους κατοίκους της πόλης, πιθανώς ούτε καν την πλειοψηφία τους. Το Βερολίνο είναι το 5^ο από το τέλος στην κατάταξη που μετρά την ευτυχία των Γερμανών, αλλά αυτό που προσφέρει στη χώρα θα εκτιμηθεί μακροπρόθεσμα.

Δύο πόλεις τόσο διαφορετικές μεταξύ τους και ως προς την εικόνα που έχει ο κόσμος γι αυτές, αλλά –τηρουμένων των αναλογιών- τόσο ίδιες.